ԱՂԱՎՆԻ (Աղավնի Գրիգորյան Արշակի)

Գործունեությունը` Գրող

Բնակավայրը` Հայաստան

Ծնվ. 15.07.1911թ., գ. Տայլար (Կարսի մարզ):
Մահ. 03.02.1992թ., Երևան:,

ՀԽՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (1967):
ՀԽՍՀ Պետական մրցանակ (1985):

Ավարտել է Լենինականի մանկավարժական տեխնիկումը (1931):

1930-51-ին աշխատել է «Պիոներ կանչ», «Ավանգարդ», «Գրական թերթ», «Սովետական Հայաստան» թերթերի խմբագրություններում:

Գրել է բանաստեղծություններ («Արտերի լիրիկա», 1930, Բանաստեղծություններ», 1936, 1939, ժողովածուներ), ապա, հիմնականում' արձակ գործեր:

Աղավնին հռչակ է բերել «Շիրակ» ինքնակենսագրական վեպը (գիրք 1-2, 1963-64, ամբողջ, հրտ.՝ 1973), որտեղ հերոսուհու հիշողությունների միջոցով պատկերված են հայ գյուղի սոցիալական և քաղաքական տեղաշարժերը:

Գրել է նաև պատմվածքներ, վիպակներ, վեպ («ճամփաների ղողանջը», 1977, ժող., «Բարի լույս, Արեգ», 1980, «Միշտ կանչող ձայներ», 1983), հուշեր («Նրա մտերմական աշխարհում», 1975):

Կատարել է թարգմանություններ ռուսաստանից: