ԳԵՎՈՐԳ ԱԲՈՎ (Աբովյան)

Գործունեությունը` Գրող

Բնակավայրը` Աբխազիա

Գրող, թարգմանիչ, գրականագետ։
Ծնվ.` 27.11.1897թ., Թիֆլիս
Մահ.` 11.3.1965թ., Երևան:
Պրոֆ. (1937)։
ՀՀ արվ. վաստ. գործիչ (1945)։
Գրական «Երեքի խմբակի» (Ե.Չարենց, Ա., Ա. Վշտունի) անդամ,
Խորհրդային Հայաստանի գրակ, առաջին մանիֆեստի` «Դեկլարացիա երեքի» (1922) հեղինակներից։
1925-31–ին` Հայաստանի պրոլետ. գրողների ընկերակցության քարտուղար,
1928-31–ին, միաժամանակ` Երևանի առաջին պետ. թատրոնի տնօրեն,
1940-52-ին` Մատենադարանի տնօրեն։
Վաղ շրջանի ստեղծագործություններում («Միայն կինը», 1919, «Դանակը բկին», 1923, բանաստեղծ, ժող-ներ) հետևել Է գրակ. ձևապաշտ, հոսանքներին։
Հեղինակ Է նաև պատմվածքների, մենագրությունների, թարգմանությունների («Պատմվածքներ», 1928, «Սիրո և արդարության մեծ երգիա՝ Սայաթ–Նովան», 1945)։
Մասնակցել է հայ ժող. էպոսի համահավաք տեքստի պատրաստմանը։