ԳՈՒՐԳԵՆ ԱՍԿԱՐՅԱՆ ԱՇՈՏԻ

Գործունեությունը` Գիտնական

Բնակավայրը` Ռուսաստանի Դաշնություն

Հղումներ` en.wikipedia.org

Ֆիզիկոս: Ֆիզմաթ գիտ. դ-ր (1992):
ՌԴ բնական գիտությունների ակադեմիայի ՀԻՄՆԱԴԻՐ-անդամ (1989):

Ծնվ. 14.12.1928թ., Մոսկվա:
Մահ. 02.03.1997թ., Մոսկվա:

Ավարտել է ՄՊՀ (1951):
1952-53-ին՝ ԽՍՀՄ ԳԱ Քիմֆիզիկայի,
1953-82-ին՝ Ֆիզիկայի,
1982-ից՝ ՌԳԱ Ընդհանուր ֆիզիկայի ինստիստուտների ավագ գիտաշխատող:

Հայտնագործել է լուսային, ռադիո- և ձայնային ճառագայթների ինքնակիզակետման (գրանցվել են որպես հայտնագործություն՝ № 67, 1961-ի և 1966-ի առաջնությամբ), լուսահիդրավլիկ. (հայտնագործություն № 65, 1963, Ա.Մ. Պրոխարովի և Գ.Պ. Շիպուլոյի հետ) երևույթները, չերենկովյան ճառագայթումը լույսի խտուցքներից:

Ունի լիցքավորված մասնիկների գրանցման ձայնական եղանակին, կասկադների զար գացման ժամանակ առաջացող ավելցուկային բացասական լիցքի և այդ կասկադներից ծնվող կոհերենտ ռադիոճառագայթման հայտնաբերմանը վերաբերող առաջնային բնույթի աշխատանքներ:

Նոր ուղղություններ է ստեղծել ոչ գծային օպտիկայում ու ձայնագիտության մեջ, լիցքավորված մասնիկների ու փնջերի գրանցման եղանակներում:

ՈՒԽՍՀ Պետ. (1971), Լենինյան (1988) մրցանակներ:

Գրկ.
Памяти Г.А. Аскарьяна, М., 1998.