ԳՐԻԳՈՐ ԱՐՈՆՅԱՆ ՊԵՏՐՈՍԻ

Գործունեությունը` Քանդակագործ

Բնակավայրը` Հայաստան

ԱՆՁՆԱԿԱՆ ՏՎՅԱԼՆԵՐԸ
Ծնվ. 24(07).02(03).1896թ., Թիֆլիս:
Մահ. 17.07.1980թ., Երևան:

ԸՆՏԱՆԻՔԸ
Վ.Գ. Ահարոնյանի հայրը։

ԿՐԹՈՒԹՅՈՒՆԸ
Սովորել է Ս. Պետերբուրգի (1915-17) և Սոֆիայի (1921-24) գեղարվեստի ակադեմիաներում։

ՆՎԱՃՈՒՄՆԵՐԸ
Գործերից են՝
«Ինքնադիմաքանդակը» (մարմար, 1927),
«Նեգրուհի» դիմաքանդակը (բրոնզ, 1928, երկուսն էլ՝ ՀԱՊ);

«Հակոբ Մեղապարտ» արձանը (գիպս. 1960, Մատենադարան),
Պ. Յավորովի (բրոնզ, 1932, Սոֆիա, բազալտ, 1966, Երևան),
Ա. Չեխովի (բրոնզ, 1955, Երևան),
Ա. Մյասնիկյանի (բրոնզ, 1957, Երևան),
«Պեպո» (բազալտ, 1975, Երևան)
հուշարձանները ևն։


ՄԱՍՆԱԳԻՏԱԿԱՆ ԳՈՐԾՈՒՆԵՈՒԹՅՈՒՆԸ
Աշխատել է Հ.Մ. Գյուրջյանի Փարիզի արվեստանոցում (1927-28),
1931-46-ին՝ Բուլղարիայում։

1947-ից դասավանդել է ԵԳԹԻ-ում (պրոֆ.՝ 1967-ից)։

ԿՅԱՆՔԸ
1946-ին ներգաղթել է Հայաստան։

ՀՈՒՇԱԳՐԵՐ, ԱՆՁՆԱԿԱՆ ՓԱՍՏԱԹՂԹԵՐ, ՆԱՄԱԿՆԵՐ
Նյութեր չկան:

ԳԻՏ. ԱՇԽԱՏՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ/ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒՄՆԵՐ
Նյութեր չկան:

ՄՐՑԱՆԱԿՆԵՐ, ՇՔԱՆՇԱՆՆԵՐ, ԿՈՉՈՒՄՆԵՐ
ՀԽՍՀ ժող. նկարիչ (1967)։

ԳՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, ՀՈԴՎԱԾՆԵՐ, ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒՄՆԵՐ
Նյութեր չկան: