ԷԴՈՒԱՐԴ ԱՂԱՅԱՆ ԲԱԳՐԱՏԻ

Գործունեությունը` Լեզվաբան/թարգմանիչ

Բնակավայրը` Հայաստան

Հղումներ` www.sci.am

Բանասիր. գիտ. դ-ր (1949), պրոֆ. (1946),
ՀՀ ԳԱԱ ակադ. (1982, թղթ. Անդամ` 1953-ից):
ՀԽՍՀ գիտ. վաստ. գործիչ (1970):

Ծնվ. 16.03.1913թ., Մեղրի (այժմ` ՀՀ Սյունիքի մարզում:
Մահ. 29.12. 1992թ., Երևան:

Ավարտել է ԵՊՀ (1938):

Աղայանի «Արդի հայերենի բացատրական բառարանը» (հ, 1-2, 1976) ներառում է աշխարհաբար գրականության մեջ գործածված հայերի գրեթե ողջ բառապաշարը, ժամանակակից հայերենի դարձվածաբանությունը. պարունակում է 135 600 բառ և 11 000 դարձվածաբան, միավոր:
Հեղինակ է դպրոցական դասագրքերի, բուհական ձեռնարկների («Լեզվաբանության հիմունքներ», 1987):
ՀԽՍՀ ԳԽ պատգմ. (1980-90):

1939-92-ին` ԵՊՀ դասախոս,
1956-86-ին` ընդհանուր լեզվաբանության ամբիոնի,
1952-92-ին, միաժամանակ` ՀՀ ԳԱԱ Լեզվի ինստիտուտի ընդհանուր և համեմատ. լեզվաբանության բաժնի վարիչ:
Աշխատությունները վերաբերում են ընդհանուր լեզվաբանության, հայ լեզվաբանության պատմության, համեմատ. քերականության և ստուգաբանության հարցերին («Լեզվաբանության ներածություն», 1952, «Հայ լեզվաբանության պատմություն», հ. 1-2, 1958-62, «Գրաբարի քերականություն, հ.1, գիրք 1, 1964, «ժամանակակից հայերենի հոլովումը և խոնարհումը», 1967):

Լեզվի ծագումը և զարգացումը, Ե., 1948:
Լատիներեն լեզվի քերականություն, գիրք 1, Ե., 1950:
Պատմա-համեմատական մեթոդը լեզվաբանության մեջ, Ե., 1957:
Բառաքննական ն ստուգաբանական հետազոտություններ, Ե., 1974:
Նախամաշտոցյան հայ գրի ու գրականության, մեսրոպյան այբուբենի և հարակից հարցերի մասին, Ե., 1977:
Ընդհանուր և հայկական բառագիտություն, Ե., 1984:
Ակնարկներ հայոց տոմարների պատմության, Ե., 1986:

Գրակ.
Էդուարդ Բագրատի Աղայան [կենսամատենագիտություն], Ե., 1985: