ԼԵՎՈՆ Գ

Գործունեությունը` Թագավոր

Բնակավայրը` Հայաստան

Հղումներ` hy.wikipedia.org

Կիլիկիայի հայոց թագավոր 1269թ-ից:
Հեթում Ա-ի ավագ որդին և հաջորդը:

Ծնվ. 1236թ.:
Մահ. 06.02.1289թ.

1256թ-ին Հեթումը ԼԵՎՈՆ Գ-ին շնորհել է «Ձիավոր ասպետի» կոչում և հռչակել գահակից:
1266թ-ին Եգիպտոսի սուլթանության զորքի դեմ Մառիի ճակատամարտում գերվել է,
1268թ-ին, ազատվելուց հետո, օծվել թագավոր:
1275թ-ին ԼԵՎՈՆ Գ -ի բանակը Սմբատ սպարապետի առաջնորդությամբ Սսի մոտ ջախջախել է ներխուժած եգիպտական մամլուքներին և վտարել երկրից:
Փոփոխակի հաջողություններով շուրջ մեկ տասնամյակ տևած կռիվներին հաջորդել է 1285թ-ին Եգիպտոսի սուլթանության հետ կնքված 10-ամյա խաղաղության պայմանագիրը:
ԼԵՎՈՆ Գ-ի ներքին քաղաքականությունը նպաստել է երկրի տնտեսության ու մշակույթի զարգացմանը:
1271թ-ին նա նորոգել է վենետիկցիների, իսկ 1288թ-ին' ջենովացիների հետ կնքած առևտրական պայմանագրերը, հատել «Լևոն թագավոր Հայոց» կամ «Լևոն թագավոր ամենայն Հայոց» մակագրությամբ դրամներ, որոնք շրջանառվել են նաև օտար երկրներում:
ԼԵՎՈՆ Գ-ի հովանավորությանն են արժանացել Վարդան Արևելցին, Ստեփանոս Օրբելյանը, Հովհաննես Երզնկացին, Վահրամ Րաբունին և ուրիշներ:
ԼԵՎՈՆ Գ-ի մասին հյուսվել են ժողովրդական տաղեր:
1249թ-ին ընդօրինակված մի Ավետարանում պահպանվել է պատանի ԼԵՎՈՆ Գ -ի դիմանկարը: