ԿԻՐԻԱԿ (ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ) ԶԱՎՐԻԵՎ (ԶԱՎՐԻՅԱՆ) ՍԱՄՍՈՆԻ

Գործունեությունը` Գիտնական

Բնակավայրը` Վրաստան

Շինարարական մեխանիկայի և սեյսմոլոգիայի բնագավառի գիտնական:
Տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1936), պրոֆ. (1923), ՎԽՍՀ ԳԱ ակադ. (1941):

Ծնվ. 16(29).01.1891թ., Թիֆլիս:
Մահ. 14.12.1978թ., Թբիլիսի:

Դ.Ս. Զավրիևի եղբայրը:

ՎԽՍՀ գիտ. և տեխ. վաստ. գործիչ (1941):

Ավարտել է Ս. Պետերբուրգի հաղորդակցության ճանապարհների ճարտարագետների ինստիտուտը (1914):

1930-38- ին դասախոսել է ԵՊՀ-ում:

1947-78-ին՝ ՎԽՍՀ ԳԱ Շին. մեխանիկայի և սեյսմակայունության ԳՀԻ տնօրեն:

Աշխատանքները վերաբերում են երկաթբետոնի դիմադրության, շենքերի և ճարտարագիտական կառույցների (հիմնականում կամուրջների) նախագծման, հաշվարկների կատարելագործման, կառուցման, սեյսմակայուն շինարարության զարգացման հարցերին:

Ապացուցել է քարե սեյսմակայուն կառույցների իրականացման հնարավորությունը և շենքերի հակասեյսմիկ գոտիների անհրաժեշտությունը:

Ստեղծել է դինամիկ սեյսմակայունության տեսություն, նախագծել Անդրկովկասյան երկաթուղու բազմաթիվ խոշոր կամուրջներ:

Մասնակցել է ՀՀ մի շարք կառույցների, այդ թվում՝ Կառավարական տան նախագծմանն ու կառուցմանը:

ՎԽՍՀ ԳԽ պատգմ. (1951-63):

Նախալարված երկաթբետոնի ամերիկյան ինստիտուտի պատվավոր անդամ (1957), Սեյսմակայուն շինարարության միջազգային ասոցիացիայի գործկոմի տնօրեն (1963):

Երկեր.
Բետոնի կազմության նախագծումը, Ե., 1947 (համահեղինակ):
Исследование несущей способности фундаментов опор контактной сети, М., 1960 (համահեղինակ);
Расчет арочных мостов, М., 1956; Сейсмостойкость зданий, Тб., 1970.

Գրակ.
Воспоминания о К. С. Завриеве (сб.), Тб., 1981.