ԿՈՍՏԱՆԴԻՆ Ա ԲԱՐՁՐԱԲեՐԴՑԻ (Մավռիանցի)

Գործունեությունը` Կրոնական գործիչ

Բնակավայրը` Հայաստան

Ամենայն հայոց կաթողիկոս 1221-ից:
Հաջորդել է Հովհաննես Զ Սսեցուն:

Ծնվ. 1180-ական թթ., Բարձրբերդ:
Մահ. 1267թ, Հռոմկլա (Կիլիկիա):

Սովորել է Մլիճի վանքում և Հռոմկլայի կաթողիկոսարանում:
Եղել է Մլիճի (ենթադրվում է՝ նաև Բարձրբերդի) եպիսկոպոսը:
Վարել է երկրի ամրապնդման և հզորացման, Հայ եկեղեցու միաբանության, ինքնուրույնության քաղաքականություն, բացել է նոր դպրոցներ, հիմնել միաբանություններ, գրչության կենտրոններ ևն:

1243-ին Վարդան Աբևելցու հետ Սսում հրավիրել է ժողով, որի ընդունած կանոններն ու սահմանումներն ընդարձակ շրջաբերականով հղել է (1246) հայոց Արլ. վարդապետներին՝ հաստատելու:

Վերաշինել է տվիլ Արտագի Ա. Թադեի վանքը, հիմնել միաբանություն և այն դարձրել (1247) թեմական կենտրոն:
1254-ին քաղ. բանակցությունների միջոցով դաշինք է կնքել Կիլիկիայի հայկական թագավորության և Բյուզանդիայի միջև,
1259-ին հանդիպել Հոզավու խանի հետ, նպաստել հայ-մոնղոլական դաշինքի ամրապնդմանը:
1264-ին, 1265-66-ին Հեթում Ա-ի հետ մերժել է Հռոմի պապի հարուցած դավանաբան, վիճաբանությունևերի խնդիրները, պահպանել Հայ եկեղեցու դավանական ինքնուրույնությունը:

Կաթողիկոսական աթոռին ԿՈՍՏԱՆԴԻՆ Ա ԲԱՐՁՐԱԲեՐԴուն հաջորդել է Հակոբ Ա Կլայեցին: