ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՄԱՂԱՔՅԱՆ ԳԵՎՈՐԳԻ

Գործունեությունը` Գիտնական

Բնակավայրը` Հայաստան

Երկրաբան
Երկրաբանահանքաբանական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր
ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս (1984):
ՀԽՍՀ գիտ. և տեխ. վաստ. գործիչ (1961):

Մետաղածնության ուղղության հիմնադիրներից է:
Կազմել է աշխարհի մետաղածնական քարտեզը:

Ծնվ. 06.04.1914թ., Թիֆլիս:
Մահ. 14.11.1982թ., Երևան:

Ավարտել է Լենինգրադի լեռնային ինստիտուտը (1935):

1947-57-ին՝ ՀԽՍՀ ԳԱ Երկրբ. գիտ-ների ինստ-ի փոխտնօրեն,
1963-66-ին՝ տնօրեն,
1957-63-ին՝ ՀԽՍՀ ԳԱ տեխ. գիտ-ների,
1963-82-ին՝ Երկրի մասին գիտ-ների բաժանմունքների ակադ. քարտուղար:

ՀԵՏԱԶՈՏՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԲՆԱԳԱՎԱՌԸ

Հանքավայրերի և հանքային ֆորմացիաների մետաղածնություն, երկրաքիմիա և հանքաբանություն, օգտակար հանածոների տեղաբաշխման օրինաչափությունները:
ԽՍՀՄ տարածքում հայտնաբերել է մի շարք խոշորագույն մետաղային հանքավայրեր:
Հեղինակ է բազմաթիվ գիտական աշխատությունների, որոնք թարգմանվել են տարբեր լեզուներով:

Նրա հեղինակությամբ կազմած «Մետաղային Հանքավայրերի երկրաբանություն» դասագիրքը հրատարակվել բազմաթիվ երկրներում որպես սեղանի գիրք երկրաբանների համար: Այս գիրքը թարգմանվել է նույնիսկ չիներեն:

Պարգևատրվել է.
ԽՍՀՄ (1950) և ՀԽՍՀ (1976) Պետ. մրցանակներով,
Ս. Ի. Վավիլովի մեդալ (1972),
Կարմիր աստղ,
Աշխատանքային կարմիր դրոշի
Պատվո նշան շքանշաններով:

Եղել է ՀԽՍՀ ԳԽ պատգամվոր (1959-63):

Երկեր.
Մետաղտծնություն, Ե., 1978:
Օգտակար հանածոների հանքավայրերի առաջացման պայմանները, Ե., 1981:

Գրակ.
Малхасян Э.Г., Хачатурян Э.А., Иван Георгиевич Магакьян, Е., 1974.