ՀՐԱՉՅԱ ՌՈՒԽԿՅԱՆ ԼԻՊԱՐԻՏԻ

Գործունեությունը` Նկարիչ

Բնակավայրը` Հայաստան

Հղումներ` hy.wikipedia.org

Նկարիչ:
ՀՀ ժողովրդական նկարիչ (1985):

Ծնվ. 20(03).4(05).1915թ., Ալեքսանդրապոլ (այժմ՝ Գյումրի):
Մահ. 28.11.1992թ., Երևան:

Ավարտել է ԵԳԱՏ (1935), Թբիլիսիի գեղարվեստի ակադեմիան (1941):

Ստեղծագործել է հիմնականում գրաֆիկայի բնագավառում:

Ստեղծել է նատյուրմորտներ, բնանկարներ:

Ճանաչվել է որպես Սայաթ-Նովայի դիմանկարի ստեղծող («Սայաթ-Նովա», 1945, կավճաներկ, ՀԽՍՀ Նախարարների խորհրդի մրցույթի 1-ին մրց.՝ 1945):

Ուշագրավ է ՀՐԱՉՅԱ ՌՈՒԽԿՅԱՆի «Բույլ հանճարաց» դիմանկարների շարքը («Մեսրոպ Մաշտոց», 1962, «Կոմիտաս», 1946-79, «Վ. Համբարձումյան», 1980, բոլորը՝ կավճաներկ): Պատկերել է Ս. Շահումյանին (այդ թվում՝ ԼՂՀ Մարտունու շրջանի Սոս գյուղի տուֆակերտ հուշարձանի խճանկարը, 1986թ), Խ. Աբովյանին («Հավերժի ուղևորը», 1948, կավճաներկ, Տարտուի համալսարան), Հ. Թումանյանին (1969, խճանկար ժայռի վրա, Ալավերդի), Ս. Սպանդարյանին (1980, կավճաներկ) և այլն:

Հեղինակ է նաև «2000 տարեկան սոսին Արցախում» (1983) պատկերի և «Ինքնանկարի» (1984, երկուսն էլ՝ կավճաներկ):

Գրել և նկարազարդել է «Քսան տարի վարպետի հետ» (1975) հուշապատումը՝ նվիրված Ա. Իսահակյանին, և ճեպանկարների շարքը՝ բանաստեղծի քառատողերով (1975):

1983թ-ին ՀՐԱՉՅԱ ՌՈՒԽԿՅԱՆը Ստեփանակերտում հիմնադրել է գեղարվեստի դպրոց, որին նվիրել է 60 գործ:

Անհատական ցուցահանդեսներ՝ Երևանում, Մոսկվայում, Թբիլիսիում:

Գործերից պահվում են ԱՊՀ երկրների, Մոսկվայի Արևելքի ժողովուրդների արվեստի պետական թանգարաններում, ՀԱՊ-ում, մասնավոր հավաքածուներում:

Գրակ.
Հրաչյա Ռուխկյան [ալբոմ], Ե., 1974,1990, 2006: