ՂԵՎՈՆԴ ՓԻՐԴԱԼԵՄՅԱՆ

Գործունեությունը` Բանասեր

Բնակավայրը` Հայաստան

Բանասեր,
ձեռագրագետ,
բանաստեղծ,
հրապարակախոս,
եկեղեցական գործիչ:

Ծնվ. 1830թ., Վան:
Մահ. 1891թ., Երուսաղեմ:

Սկզբնական կրթությունն ստացել է Վանի Արարաց դպրոցում:
1857-ին Լիմ անապատում ավարտելով ուսումնառությունը՝ նշանակվել է Վարագա ժառանգավորաց վարժարանի ուսուցիչ:
1866-ին կարգվել է Աղթամարի կաթողիկոսի քարտուղար (վարդապետի աստիճանով),
1867-ին՝ Զեյթունի,
1873-78-ին՝ Մանչեսարի հայ համայնքի հոգևոր առաջնորդ:
1886-ին մեկնել է Կ. Պոլիս, ապա բնակվել է Երուսաղեմում՝ ընկերակցելով այնտեղ աքսորված Մկրտիչ Ա Վանեցուն, «ճանապարհորդութիւն ի Մայր աթոռն Արարատեան եւ անտիի Կ. Պօլիս» (1871), «Չորս ընկերք որ է ճանապարհորդութիւն Վանայ մինչեւ Կոստանդնուպօլիս» (1882), «Տաղերգութիւն բարոյական եւ ազգային» (1872), «Նօտարք հայոց» (1888) աշխատություններում ներկայացված են Հայաստանի բազմաթիվ գավառներ՝ իրենց ազգագրությամբ, ժողովրդական խաղերով, ինչպես նան. հայ պանդուխտների կյանքն ու կենցաղը:
ՂԵՎՈՆԴ ՓԻՐԴԱԼԵՄՅԱՆի ձեռագրերի մեծ մասը՝ «Պատմական նշխարքներ» վերտառությամբ, պահպանվում է Մատենադարանում: