ՄԻՔԱՅԵԼ ԿՅՈՒՐՃՅԱՆ ՍԱՀԱԿԻ

Գործունեությունը` Գրող, Հրապարակախոս

Բնակավայրը` Եգիպտոս

Հղումներ` hy.wikipedia.org
litopedia.org
hpj.asj-oa.am

Գրող, թարգմանիչ, հրապարակախոս, քննադատ:

Ծնվ. 1879թ., Կ. Պոլիս:
Մահ. 03.07.1965թ., Կահիրե:

Ավարտել է Կ. Պոլսի Պերպերյան վարժարանը (1895):
1896-1905-ին՝ Ալեքսանդրիայի դատարանների քարտուղար,
1905-35-ին աշխատել է տեղի օսմանյան բանակում:
1905-ին Վ. Գ. Թեքեյանի հետ հիմնել է «Շիրակ» գրական հանդեսը, հիմնադրել եգիպտահայ «Արև» թերթը (1920-23-ին՝ խմբագիր):

Գրականություն է մտել «Մարտիկ աղա» (1898-99, Լոնդոնի «Նոր կյանք» հանդես, Պարույր ծածկանունով) երգիծավեպով:

ՄԻՔԱՅԵԼ ԿՅՈՒՐՃՅԱՆի լավագույն գործերից է Ե.Խ. Օտյանի համահեղինակությամբ գրած «Ֆրանկո-թուրքական պատերազմ» (հրտ.՝ 1909) կատակերգությունը, որն առաջին անգամ բեմադրվել է 1903-ին Ալեքսանդրիա- յում, 1962-ից՝ Երևանում՝ «Չարշըլը Արթին աղա» վերնագրով:

Ե. Օտյանի մահից հետո ՄԻՔԱՅԵԼ ԿՅՈՒՐՃՅԱՆի գրել է կատակերգության 2-րդ մասը՝ «Քսան տարի ետք կամ Ֆրանկո-թուրքական պատերազմը կըշարունակուի» (1961):

Օտյանի հետ 1908-ին գրել է «Հերոսախաղ» (1928) զավեշտը, Տ.Խ. Կամսարականիհետ՝ «Փրկանք» դրաման:
Սոցիալ. հնչողությամբ աչքի է ընկնում «Հրաշքի մը պատմութիւնը» պատմվածքը:

ՄԻՔԱՅԵԼ ԿՅՈՒՐՃՅԱՆը հեղինակ է նաև «Ի խորոց սրտի խոսք ընդ պաշտելույն» (1960) բանաստեղծությունների ժողովածուների, «Անունին գիշերը», «Նոր լաթ», «Ընտանիք մը» և այլ նորավեպերի, «Տուրքը» դրամայի, «Սուտը իրաւ, իրաւը խելոք» վիպակի, բազմաթիվ հրապարակախոս, հոդվածների, ժամանակագրությունների, գրախոսությունների:

Կատարել է թարգմանություններ: