ՌՈՒԲԵՆ Գ

Գործունեությունը` Իշխան

Բնակավայրը` Հայաստան

Կիլիկիայի հայոց իշխանապետ 1175-ից:

Ծնվ. 1145թ.:
Մահ. 1187թ.: Ամփոփվել է Դրագարկի վանքում (Սսից մոտ 36 կմ արմ.):

Ռուբինյանների (1080-1219) իշխանական և թագավորական տոհմից:
Գահ է բարձրացել հորեղբոր՝ Մլեհի դավադրական սպանությունից հետո:
Գահակալման սկզբին մահապատժի է ենթարկել Մլեհի դավադիրներին, զսպել որոշ իշխանների անջատամետ ձգտումները, Բյուզանդիայից ազատագրել Ադանա և Մսիս քաղաքները:
Մանուիլ I կայսեր մահից (1180) հետո ՌՈՒԲԵՆ Գ-ն վերացրել է կայսրության վերջին հենակետերը Դաշտային Կիլիկիայում, բյուզանդական տարրերից մաքրել ծովեզերքը (Ալեքսանդրետից մինչև Սելևկիա):

1182թ-ին պաշարել է Հեթումյան հզոր և դեռևս կիսանկախ իշխանության կենտրոն Լամբրոնը: ՌՈՒԲԵՆ Գ-ի դեմ երկարատև պայքարում Հեթումյաններն օգնություն են խնդրել Անտիոքի դուքս Բոհեմուդից, որը 1185թ-ին ՌՈՒԲԵՆ Գ-ին հրավիրել է Անտիոք, խարդախորեն ձերբակալել նրան և իր զորքով ներխուժել Դաշտային Կիլիկիա: Սակայն հանդիպելով հայկական զորաբանակի հակահարվածին՝ նահանջել է:

1187թ-ին եղբայրը՝ Լևոնը, փրկագնել է ՌՈՒԲԵՆ Գ-ին, բայց վերջինս գահը կամովին հանձնել է նրան՝ Լևոն Բ-ին, ինքը դարձել կրոնավոր:

Գրակ.
Ալիշան Ղ, Սիսուան, Վնտ., 1885: