Ս. ԱԲԳԱՐ ԹԱԳԱՎՈՐ

Գործունեությունը` Թագավոր

Բնակավայրը` Հայաստան

(I դ.)

Ըստ քրիստոնեական ավանդության՝ Եդեսիայի Աբգար թագավորը առաջին թագավորն է, որը, Քրիստոսի կենդանության օրոք լսելով Նրա հրաշագործությունների մասին, հավատացել է, որ Նա Աստծո Որդին է: Հնագույն պատմական աղբյուրների վկայությամբ՝ Աբգարը հայոց թագավոր էր, Արշամի որդին, որ քաղաքական նկատառումներով իր արքունիքը տեղափոխել էր Եդեսիա:

Ավանդությունը պատմում է, որ Աբգարն անբուժելի հիվանդ էր և նամակ ուղարկեց Քրիստոսին, որով Նրան խնդրում էր գալ իր քաղաքը, բժշկել իրեն և բնակվել այնտեղ:

Փրկիչը պատասխանեց, որ Ինքը պետք է ավարտի Իր առաքելությունն Իսրայելում, որից հետո կառաքի Իր աշակերտներից մեկին՝ բժշկելու Աբգարին և պարգևելու հավիտենական կյանքի ավետիսը: Աբգարի սուրհանդակը, Քրիստոսի պատասխանի հետ բերեց նաև Նրա անձեռակերտ սրբապատկերը, որը Տերն Իր դեմքի հպումով տպավորել էր դաստառակի վրա:

Քրիստոսի համբարձումից հետո Նրա առաքյալներից մեկը՝ ս. Թադեոսը, եկավ Եդեսիա, բժշկեց Աբգարին և քաղաքի բոլոր հիվանդներին՝ քարոզելով ավետարանը: Ողջ քաղաքը հավատաց Քրիստոսին և դարձի եկավ, հրաժարվեց կռապաշտությունից և մկրտվեց: Այնուհետև Թադեոս առաքյալն ուղևորվեց Հայաստան՝ քարոզելու Աբգարի քեռորդի Սանատրուկին, որին արքան կառավարիչ էր նշանակել երկրիի և զորքերի վրա:

Այսպես Աբգարի հավատը առիթ դարձավ, որ Եդեսիայում, իսկ հետո նաև ողջ Հայոց աշխարհում տարածվի քրիստոնեության լույսը: