SEN AREVSHATYAN SURENI / ՍԵՆ ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ ՍՈՒՐԵՆԻ

Գործունեությունը` Հայագետ

Բնակավայրը` Հայաստան

Հղումներ` hy.wikipedia.org

Փիլիսոփա, պատմաբան, հայագետ:
Փիլ. գիտ. դ-ր (1971), ՀՀ ԳԱԱ ակադ. (1996):

Ծնվ. 07.01.1928թ., Երևան:
Մահ․ 25․07․2014թ․, Երևան։

Ա. Ղ. Արևշատյանի որդին, Է.Ա. Արևշատյանի եղբայրը, Ա.Ա. Արևշատյանի հայրը:

Ավարտել է ԵՊՀ (1949):
1959-ից աշխատում է Մատենադարանում,
1982-ից՝ տնօրեն,
«Բանբեր Մատենադարանի» հանդեսի գլխ. խմբագիր:

Աշխատանքները վերաբերում են հայ հին և միջնադարյան փիլիսոփայության պատմության, աղբյուրագիտության և բնագրագիտության հարցերին:
Հրատարակել է հայ փիլիսոփայության հուշարձանների քննական տեքստեր, փոխադրություններ, աշխարհաբար, ռուսերեն թարգմանություններ («Անանուն մեկնութիւն «Ստորոգութեանցն» Արիստոտէլի», 1961, ռուս., Անանիա Շիրակացի, «Տիեզերագիտություն», 1962, ռուս., համահեղ., Դավիթ Անհաղթ, Երկ., 1975, 1980, ռուս., 1980, 1999, հայ., Գրիգոր Տաթևացի, «Սողոմոնի առակների մեկնությունը», 1999, ռուս, ևն):

Հայաստանի մշակույթի ֆոնդի հիմնադիր-նախագահ (1986-88):
Մի շարք միջազգ. ակադ-ների անդամ:
ՀՀ Պետ. մրց. (1978): Երևանի պատվ. քաղաքացի (2001): Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Ս. Աահակ - Ս. Մեսրոպ շքանշան (2004):

Երկեր.
Պլատոնի երկերի հայերեն թարգմանության ժամանակը, ԲՄ, հ. 10, 1971:
Դավիթ Անհաղթը հին Հայաստանի ականավոր փիլիսոՓա, Ե., 1980:
Գլաձորի համալսարանը միջնադարյան Հայաստանի լուսավորության կենտրոն, Ե., 1984 (համահեղինակ):
Философские взгляды Григора Татеваци, Е., 1957;
Формирование философской науки в древней Армении (V —VI вв.), Е., 1973;
К истории философских школ средневековой Армении (XIV в.), Е., 1980.