Նախորդ հարցազրույցը՝ ՍԵԴԱ ԱՄԻՐ-ԿԱՐԱՅԱՆԻ ՀԵՏ
Կիսվել : |
04.09.11
Եվրոպայի շրջագայություններից առաջ կոմպոզիտոր Ռոբերտ Ամիրխանյանի երգերի մենակատար և Սուրբ Գեղարդավանք երգչախմբի մեներգչուհի Սեդա Ամիր-Կարայանը սիրով համաձայնել է պատասխանել մեր ունկնդիրների հարցերին:
Հարցազրույցի տեսաձայնագրությունը տեղի կունենա այս շաբաթ օրը` 10.09.11թ-ին և կտեղադրվի մեր կայքում հաջորդ օրը:
www.anunner.com կայքի ողջ անձնակազմի համար մեծ պատիվ է հյուրընկալել աշխարհի տարբեր երկրներում բեմեր նվաճած, տաղանդաշատ երգչուհի Սեդա Ամիր-Կարայանին:
www.anunner.com-ը հնարավորություն է ընձեռում Ձեզ` անձամբ հարցեր ուղղելու երիտասարդ երգչուհուն:
Լավագույն բարեմաղթանքներով և հետաքրքիր հարցերի ակնկալիքով.
www.anunner.com
Սեդա Ամիր-Կարայանի կենսագրությունը
10.09.11.
Քիչ առաջ վերադարձանք Գեղարդավանքից, որտեղ նկարահանում էինք հարցազրույցը Սեդա Ամիր-Կարայանի հետ: Խիստ տպավորված եմ Սեդայի հոգևոր, մտավոր և մարդկային որակներից. Մեծ մարդ, մեծ արտիստ և մեծ ազգասեր: Հուսամ տեսագրությունը վաղը երեկոյան պատրաստ կլինի և Դուք ինքներդ կզգաք, թե որքան բախտավոր ենք, որ մեզանում կան նման անհատականություններ:)
Լավագույն բարեմաղթանքներով` Անուններ.քոմ
Հետգրություն.
Հարգելի այցելուներ, հարցազրույցի նկարահանումը տեղի է ունեցել Գեղարդավանքի ժայռափոր եկեղեցում, որտեղ յուրատեսակ ակուստիկ պայմաներ են:
Մենք ձայնագրությունը դիտամամբ չենք ենթարկել ձայնամշակմանը` տեղի և ժամանակի զգացումն առավելագույնս Ձեզ փոխանցելու համար:
Հուսով ենք դա մեզ հաջողվել է:
14.09.11
ՏՊԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՍԵԴԱ ԱՄԻՐ-ԿԱՐԱՅԱՆԻ ՀԵՏ ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑԻՑ
Հեղ. Վահագն Նավասարդյան, 14 Սեպտեմբեր 2011թ. Երևան
Սեդայի մասին կարելի է խոսել անվերջ:
Առաջին իսկ հայացքից նա գերում է իր ժպիտով, խելացի աչքերով, հումորի զգացումով, կենսուրախ վարքով, հոգու թովչությամբ, կանացի նազանքով... և այսպես անվերջ:
Սեփական էության ու շրջակա բնության հետ այդքան ներդաշնակ ապրող մարդու, որպիսին է Սեդան, համենայն դեպս ես մինչ օրս տեսած չկայի:
Լինելով հուզաշատ զգացումների և ներքին դրամատիզմով լեցուն անհատականություն, Սեդան մշտապես պահպանում է արտաքին հանդարտությունն ու սքանչելի նրբագեղությունը:
Նրա ձայնը` բնության ձայնն է, սակայն նրա ուժը միայն ձայնի զորության մեջ չէ, այլ` Նժդեհյան մտածողության մեջ է, որից էլ կարծես սնվում են նրա ձայնալարերը:
Չնայած իր երիտասարդ տարիքին, Սեդան համարձակ է և չի վախենում մարտահրավերներից և փորձություններից:
Նա բարձրաձայն խոսում է այն թեմաներից, որոնց մասին նույնիսկ իրենք` ոլորտի պատասախանատուները, երբեմն նախընտրում են լռել:
Նրա խոսքը ծանրակշիռ է, հուզախռով և էմոցիոնալ: Նրանում զգացվում են իրեն դաստիարակողների` ավագ սերնդի արվեստագետների մտածելակերպն ու գաղափարախոսությունը, մասնավորապես` մաեստրո Ռոբերտ Ամիրխանյանի շունչն ու ոգին:
Համոզված եմ, երբ կգա Սեդայի ժամանակը` տաղանդաշատ երգչուհին ևս կդաստիարակի իր սաներին նույնանման ոգով:
Նախկինում իր տված հարցազրույցներից մեկում Սեդան անդրադառնալով կենդանի ձայնով կատարողների ելույթներին մասնավորապես նշել էր. -«...մեր օպերային երգիչները, դերասանները, օրերով, ժամերով փորձ են անում Օպերայի բեմի վրա եւ ստանում են ընդամենը 30-40 հազար դրամ, իսկ մեր երգիչ-երգչուհիները մեկ երգ երգելու համար, ընդ որում` ոչ կենդանի ձայնով եւ նվագակցությամբ, պահանջում են 1500 դոլար: Պատկերացնո՞ւմ եք: Իսկ մեր Օպերայի երգիչները բացարձակապես չեն բողոքում, եւ դա՝ այն դեպքում, երբ երգում են բացարձակ կենդանի, առանց միկրոֆոնների, իրենց բնական հնարավորություններով: Այդ մարդիկ երբեք չեն դժգոհում, որովհետեւ արվեստի իրական ծառաներ են»:
Ինձ համար չափազաց հետաքրքիր էր պարզել Սեդայից, թե ի՞նչ է ասել. «արվեստի իրական ծառա», ի՞նչ տեսք ունեն նրանք և ի՞նչով են տարբերվում, ի՞նչպես և ո՞վ է որոշում նրանց:
Գրեթե երեք ժամ շարունակ Գեղարդավանքի կիսախավար ու սառը` ժայռափոր եկեղեցում հարցազրույց նկարահանելու ընթացքում (նրանք, ովքեր եղել են այդտեղ և գտնվել են երգասրահում 15-20 րոպեից ավելի գիտեն, թե ինչպես է ցուրտը մտնում մարդու մեջ ու սարսուռով տարածվում ամբողջ մարմնով մեկ), ես այլևս անհարմար զգացի տվյալ հարցը բարձրաձայնելուց. Սեդան`չնայած ցրտից կապտած մատներին ու չորացած շուրթերին, սեփական օրինակով ցույց տվեց ինձ արվեստի ծառայի իրական կերպարը: Ողջ նկարահանման ընթացքում, չնայած բազմաթիվ անհարմարություններին և տեխնիկական խոտաններին, նա ոչ մի անգամ չդժգոհեց և չտրտնջաց (բացառությամբ իր սանրվածքի հնարավոր խառնափնթոր տեսքից):
Այդժամ, ինձ համար պարզ դարձավ, թե ի՞նչ նկատի ուներ Սեդան «արվեստի ծառա» ասելով:
Արվեստի ծառան` ազգի ծառան է, իր ժողովրդի դեմքն ու անունը, նրա լավագույն հատկանիշների մարմնացումը:
Սեդա Ամիր-Կարայանը, անկասկած, պատկանում է նրանց թվին:
Ես երբևէ չեմ մոռանա այս հարցազրույցը, ինչպես և Սեդայի ձայնը, որն անհնար է շփոթել մեկ այլ ձայնի հետ: Այդ տոնայնության մեջ երգող ձայներ, իհարկե, շատ կան, բայց միայն Սեդայի ձայնն է, որ հնչում է այդքան հարազատ, այդքան սեփական ու այդքան կազդուրիչ:
Հարցազրույցի ավարտից հետո, երբ վերադարձանք Երևան, ընկերներիցս մեկը հարցեց.
-Հըն, ոնցե՞ր, լսեցի՞ք, լա՞վ էր երգում:
Անկեղծ ասած այդ ժամ ես դժվարացա միանգամից պատասխանել նրան. ինչպե՞ս նկարագրել աննկարագրելին:
Այդուհանդերձ, այժմ ես կփորձեմ պատասխանել ընկերոջս հարցին:
Եթե աշխարհի որևէ անկյունում Դուք լսեք մոգական և հոգեզմայլ մի ձայն, որը մոռացնել կտա Ձեզ ամեն ինչի մասին, ներառյալ Ձեր սեփական գոյության, եթե Դուք լսեք մի ձայն, որը անմնացորդ կտիրանա ձեր հոգուն ու մտքին, այնպես, որ Դուք ինքնաբերաբար կփակեք Ձեր աչքերը և Ձեր վրա այլևս չեն գործի երկրի ձգողականության ուժն ու ֆիզիկայի օրենքները, եթե Դուք կլսեք մի ձայն և տպավորություն կունենաք, թե միաձուլվել եք աստվածային արարչական շնորհին և կյանքում առաջին անգամ իրապես զգում եք գերագույն բավականություն, ապա Դուք, վստահաբար, լսում եք Սեդա Ամիր-Կարայանին: