ԳԱԳԻԿ ՂԱԶԱՐՅԱՆԻ ՔԱՆԴԱԿԱՅԻՆ ԽՃԱՆԿԱՐԸ

Քանդակային արվեստի հարթությունը թերևս, խիստ տարբեր է կերպարվեստի մյուս ժանրերից` դիտողական, ընկալունակության և պերֆորմանսային աստիճաններով: Այն մեծ ու փոքր անկանոն ինտերվալներով, երբեմն կարող է զուգահեռվել շոշափելի ու զգայական գրաֆիկայի ու գծանկարի հետ:



Գագիկ Ղազարյանի գրաֆիկաներում կա այս շոշափելիությունն է ակնհայտ, գծերի շղարշային, ձուլվող ու հյութեղ, երբեմն զանգվածների ակնհայտ բեկումները շեշտող կատարողականությունն ու զանգվածների բեկված ու բոլորաքանդակների նմանեցված ճեպանկարների ու գրաֆիկական արվեստի ինքնաբավարավածությունը: Նրա գրաֆիկաներում և քանդակներում դոմինանտ է մարդը` որպես գաղափարականի ու մատերիայի միակ, ամենահիմնավոր ու եսակենտրոն առեղծված: Այս առեղծվածային միտումը ակնհայտ է ճեպանկարային ու էսքիզային որոնումներում (սֆինքսային, դիցաբանական, հեքիաթային առասպելական և այլ կերպարներ), ինչպես նաև ավարտուն աշխատանքներում` “Վիկտորիա” (2006), “Խաղամոլ սատիրը” (1972), “Նվագող Պանը” (1972), “Բազմադեմ մարդը” 1993, “Նեղոս” (1973): Բնորդների անսահմանափակ ու հարուստ այլազանությունը օգնել են նրան մարսել մարդու անատոմիան, հասկանալ ու կլանել ակադեմիզմի ողջ եզրերը…Նրա արվեստում հենց ակադեմիզմն ու գրագիտությունն է գերհաղթած: Գ. Ղազարյանի արվեստում կան ուղղությունների ներքին թեմատիկ բանավեճ, և արդյունքում բոլորն են հաղթող:



Առասպելական ու ու դիցաբանական լակոնիկ ֆիգուրներին գալիս են փոխարինելու յուրահատուկ հարթաքանդակները` քարե, գիպսե, բազալտե, բրոնզե, խեցե, կավե “Տոնախմբություն” (1972 բազալտ, Մոսկվա), “Ոսկան Երևանցի”, “Սարդարաբադ” էսքիզ, “Հայաստանի մկրտությունը” (2001), “Երկնագույն ինտերիեր”:Այս աշխատանքներում նկատում են թեմատիկ, կոմպոզիցիոն և նյութերի ճկունություն:



Բրոնզային քանդակները նկարչի համար կարծես լինեն առանցքային: Նրանց մեջ ամփոփված են ակորդային ճոխությունն ու կատարողական տոնիկան: Նյութերի տարբերականությունը ուղիղ համեմատական է տվյալ արվեստագետի վարպետությանը, անարատությանն ու աշխատանքային անհագ նկրտումներին ու բազմազանությանը, որն իհարկե, դատելով աշխատանքներից պերմանենտ է`այն չ’ի ավարտվի, այն կկրկնվի պարբերաբար, յուրաքանչյուրը` մեկնաբանված Գագիկ Ղազարյանի տվյալ ժամանակահատվածի, տվյալ հոգեբանության ու կենցաղի ցիտատումներով…



ՀԵՂ. ԼԻԼԻԹ ՍՏԵՓԱՆՅԱՆ