ԱՌԱՔԵԼ ԲԱՂԻՇԵՑԻ, Առաքել Պոռեցի

Գործունեությունը` Տաղերգու

Բնակավայրը` Հայաստան

Տաղերգու, մատենագիր, մանկավարժ, երաժիշտ:

Ծնվ. Մոտ. 1380թ., գ. Պոռ, Վասպուրական:
Մահ. 1454թ.:

Աշակերտել է Գրիգոր Խլաթեցուն, գրել է «Եղերերգութիւն ի մահ նահատակութեան Ծերենց Գրիգորի վարդապետի Խլաթեցւոյ» (1425) և «Պատմութիւն քաջ և տիեզերալոյս վարդապետին մերոյ Գրիգորի Խլաթեցւոյ Ծերենցն» (1426) պոեմները:

ԱՌԱՔԵԼ ԲԱՂԻՇԵՑու ստեղծագործության մեջ դրսևորվել է հայոց պետականության վերականգնման անհրաժեշտության գաղափարը:

Հայ ժողովրդի քաղ. տրամադրություններն արտացոլվել են հատկապես «Ողբ մայրաքաղաքին Ստըմպօլայ» (1453) պատմաքաղաքական պոեմում:

ԱՌԱՔԵԼ ԲԱՂԻՇԵՑԻն գրել է նաև Գրիգոր Լուսավորչին, Ներսես Մեծին նվիրված վարքագրական պոեմներ:

Եղել է նաև խազագետ:

Ներսես Շնորհալու «Յիսուս որդի» երաժշտական քերթվածի օրինակով տաղաչափել է Հովասափի և Բարաղամի մասին վարքաբանական միջնադարյան վեպը («Տաղ Տովասավտւ», 1434), որը
եղանակավոր պատմվել ու հատվածաբար երգվել է:

Նպաստել է գրականության աշխարհականացմանը:
Հորինել է տաղեր, գանձեր, ողբեր:

Երկ.
Տաղեր: Ուսումնասիրություն [քննական բնագրեր ևծանոթագր. Ա. Ղազինյանի], Ե., 1971: