ԱՎԵՏԻՔ ԼՈւԿԱՉ (Ղուկաս Ավետիքյան)

Գործունեությունը` Պատմաբան

Բնակավայրը` Բուլղարիա

Պատմաբան, հայագետ:

Ծնվ. 18.10.1847թ., ք. Եղիսաբեթուպոլիս (այժմ' Դումբրվեն' Ռումինիայում):
Մահ. 1909թ., Եղիսաբեթուպոլիս:

1870-77-ին ուսուցչություն է արել տեղի հայկական դպրոցում, մինչև 1891-ը եղել է նախակրթարանի տնօրեն:
1878-ին ընտրվել է Եղիսաբեթուպոլսի հայ ժողովրդապետ:
Նույն քաղաքում հիմնել է արվեստների վարժարան:
Հունգ. լեզվով գրել է հայագիտ. աշխատություններ՝ «Հայոց պատմություն» (1877), «Հայ գիտական ակադեմիա» (1883), «Առանձևւսշնորհյալ Եղիսաբեթուպոլիս քաղաքի իրավունքներն ու պարտավորությունները» (1891), «Քրիստոնեության մուտքը հայոց մոտ» (1904) ևն:

ԱՎԵՏԻՔ ԼՈւԿԱՉը բազմաթիվ հոդվածներ է հրապարակել Գեռլայի «Արմենիա» (հունգ.) ամսագրում: Արժանացել է ասպետական կարգի շքանշանի:
Բուդապեշտի փողոցներից մեկը կոչվել է Ավետիք (Ավետիքյան) գերդաստանի անունով: