ԳՐԻԳՈՐ ԽԼԱԹԵՑԻ

Գործունեությունը` Մատենագիր

Բնակավայրը` Հայաստան

Հայտնի է նաև Ծերենց Բզնունեցի

Ծնվ. 1349թ., ք. Խլաթ (Տուրուբերան նահանգի Բզնունիք գավառ):
Մահ. 27.05.1425թ., Ցիպնավանք:

Մատենագիր, բանաստեղծ, մանկավարժ, երաժիշտ, հասարակական գործիչ:

Սովորել է Ցիպնավանքի Վարդան ճգնավորի դպրոցում (1361-67), Որոտնավանքի (Սյունիք) համալսարանում (1378-86):
1367-77-ին զբաղվել է քարոզչությամբ, ապա 1388-ից դասավանդել Խառաբաստավանքում (Քաջբերունիք), Սալնապատում,
1408-ից՝ Մեծոփավանքում (1410-ին՝ րաբունապետ):
Կարճ ժամանակ անց առանձնացել է Ցիպնավանքում և շարունակել գրական, մանկավարժական, գրչական գործունեությունը:
Ընդօրինակել է ձեռագրեր, կազմել ու խմբագրել ժողովածուներ, շարադրել երկեր, վարքեր, մեկնություններ:
Գրել է նաև իր ընդօրինակած ձեռագրերի արձակ և չափածո հիշատակարաններ (նշանավոր է 1422-ին գրված Գանձարանի չափածո հիշատակարանը):
ԳՐԻԳՈՐ ԽԼԱԹԵՑԻն միջնադարում ավելի հայտնի է դարձել և գնահատվել Հայսմավուրքի խմբագրման համար, որը մասամբ վերածվել է հայ ժողովրդի պատմության սկզբնաղբյուրի:
1399-1401-ին խմբագրել է Գանձարան,
1404-06-ին ընդօրինակել և խմբագրել է ճառընտիր (Մատենադարան, ձեռ. № 1520, 1521):
ԳՐԻԳՈՐ ԽԼԱԹԵՑԻ ծաղկել է նաև ձեռագրեր (Մատենադարան, ձեռ. № 1520, 1521, 3714):
ԳՐԻԳՈՐ ԽԼԱԹԵՑԻն եղել է գանձասաց, տաղասաց:
Հավաքել է նախորդների և ժամանակակիցների շատ ստեղծագործություններ, որպես խազագետ-գրիչ ու տեսաբան՝ կազմել է երգարաններ:
Նրա գրական գործերից երաժշտածիսագիտական նշանակություն ունեն «Խրատ ժամատեղաց» և «Գովութիւն Սաղմոսի» գրվածքները:
Հայ միջնադարյան հոգևոր երգարվեստի որոշ հիմնախնդիրների լուսաբանման համար կարևոր են ԳՐԻԳՈՐ ԽԼԱԹԵՑու կազմած գանձարանները (Մատենադարան, ձեռ. №8366, 4011, 5328):
Նա Գանձարանը համալրել է նոր միավորներով, ստեղծել գանձ-մեղեդի-տաղ-հորդորակի նոր շարքեր:

Գրակ.
Մաթեվոսյան Ա., Մարաբյան Ս., Գրիգոր Ծերենց Խլաթեցի, Ե., 2000: