ԹԱԳՈՒՀԻ ԱՆՆԱ-ԿԵՌԱՆ

Գործունեությունը` Թագուհի

Բնակավայրը` Հայաստան

1262 թվականին իշխան, հետագայում Կիլիկյան Հայաստանի թագավոր Լևոն Գ-ն կին է ընտրում իշխան Հեթումի դուստր Աննային:

Տեղի է ունենում ճոխ հարսանիք, որին հետևում են մարզական խաղեր, մրցումներ:

Լևոն Գ հայոց թագավորը գահ է բարձրացել 1270 թվականին:

1289 թվականին իշխանուհի Աննան դառնում է թագուհի, իրեն դրսևորում որպես բանիմաց, բարի և ազնիվ անձ:

Պալատականներն ու ժողովուրդը սիրով և հարգանքով են վերաբերվում թագուհուն:

Կիլիկյան Հայաստանում օգտագործվել է հունարենից փոխառյալ կիռ բառը, որը նշանակում է տիրուհի:

Այսպես, ժողովրդի սիրուց և հարգանքից ծնվեց «Կիռ Աննա» (տիրուհի Աննա) ժամանակի ընթացքում դառնում է Կիռաննա, ապա և Կեռան:

Թագուհի Կեռանը եղել է բարձրահասակ, նրբակազմ և գեղեցիկ, նա թագավոր ամուսնու մշտական խորհրդականն էր ու պահապանը: Կեռանը մշտապես մասնակցել է պալատական քննարկումներին, այս կամ այն հարցերի շուրջ զրուցում կամ խորհուրդներ էր տալիս ամուսնուն:

Ամուսինները սիրով ապրեցին 21 տարի և ունեցան 15 (14) երեխա 8 որդի և 7 դուստր:

1272 թվականին Կեռան թագուհու պատվերով մայրաքաղաք Սիսում ընդօրինակվում է Ավետարան, որը նրա անունով կոչվում է «Կեռան թագուհու ավետարան»:

Այս Ավետարանի ընդօրինակումը կատարում է Կիլիկյան Հայաստանում հայտնի գրիչ Ավետիսը:
Հետագայում Ավետարանը հանգրվանել է Երուսաղեմի Սուրբ Հակոբ վանքում:

Լինելով քրիստոնեապաշտ, Կեռան թագուհին կառուցել է տալիս վանքեր, տաճարներ: Նրա անմիջական նախաձեռնությամբ և պատվերով 1283 թվականին Սկևռայում ընդօրինակվում է մեկ այլ ձեռագիր մատյան: Կեռան թագուհու պատվերով ընդօրինակված այդ ձեռագիր մատյանը գտնվում է Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարանում:

Հետագայում Կեռան թագուհին մտել է վանք, կտրվել աշխարհիկ կյանքից և իրեն նվիրել հոգևոր աշխարհին, բարեգործությունների ու անվանվել է Թևաննա:

Հայոց Մեծ թագուհի Աննա-Կեռանն իր մահկանացուն կնքեց 1285 թվականի հուլիսի 28-ին:
Նրա աճյունը հողին հանձնվեց Դրազարկում: