ԼԵՎՈՆ Զ ԼՈՒՍԻՆՅԱՆ

Գործունեությունը` Թագավոր

Բնակավայրը` Հայաստան

Հղումներ` hy.wikipedia.org

Կիլիկիայի հայոց թագավոր 1374-75-ին:

Ծնվ. 1340թ.:
Մահ. 29.11.1399թ, Փարիզ:

Ծնվել է Կիլիկիայում, սակայն, Կոստանդին Դ-ի հալածանքներից խուսափելով, մոր և եղբոր հետ 1344-ին ապաստանել է Կիպրոսում:

Կոստանդին Ե-ի դավադրական սպանությունից հետո ունիթորները նրան հրավիրել են Հայոց գահին:

Արևմտամետ քաղաքականությամբ հարուցել է ոչ միայն հայերի, այլև շրջակա մահմեդական պետությունների դժգոհությունը:

1375-ի ապրիլին, ավելի քան եռամսյա պաշտպանությունից հետո, ԼԵՎՈՆ Զ-ն Եգիպտոսի սուլթանության և Հալեպի ամիրայության միացյալ զորաբանակին է հանձնել Սիսը, ընտանիքի, կաթողիկոսի և շուրջ 20 հայ մեծամեծների հետ գերեվարվել է Կահիրե:

Կաստիլիայի և Արագոնի թագավորների միջնորդությամբ 1382-ի սեպտեմբերին ազատվելով գերությունից՝ ԼԵՎՈՆ Զ-ն 1383թ-ին հասել է Կաստիլիա, որի թագավոր Հովհան 1-ը նրան նվիրել է Մադրիդ, Վիլյարեալե և այլ քաղաքներ:

Տասնմեկ տարի շարունակ փորձել է վերստանալ Կիլիկիայի գահը՝ ապարդյուն կերպով հայցելով եվրոպական արքունիքների օգնությունը:

Կյանքի վերջին տարիներն անցկացրել է Փարիզում:

Թաղվել է Կղիստինյաևց վանքում:

Տապանաքարը՝ ԼԵՎՈՆ Զ-ի սպիտակ մարմարե արձանով, Ֆրանսիական մեծ հեղափոխությունից հետո 1794-ին փոխադրվել է Սեն Դընի արքայական դամբարան: