ԿՈՍՏԱՆԴԻՆ ԵՐԶՆԿԱՑԻ

Գործունեությունը` Գրող

Բնակավայրը` Հայաստան

Հղումներ` hay-grak.blogspot.ru
hpj.asj-oa.am
hy.wikipedia.org

Տաղերգու:

Ծննդյան թիվն՝ 1250-ական թթ., Երզնկա:
Մահ. 1314-28-ի միջև:

Մանուկ հասակից մտել է վանք, ուսանել է Եկեղյաց գավառի դպրատներից մեկում՝ Տիրաշենի մենաստանում:
Նրան է վերագրվում 27 քերթված, որոնցում արտահայտել է Երզնկայի արհեստավոր. և առևտր. շերտերի աշխարհիկ, ազատամիտ տրամադրություններն ու աղանդավոր, գաղափարները, որի համար ենթարկվել է հալածանքի:

ԿՈՍՏԱՆԴԻՆ ԵՐԶՆԿԱՑու բնության երգերը հիմնականում գարնան ու լույսի փառաբանումն են («Մեծ գոհութիւն հարիւր հազար», «Այսօր եղեւ պայծառ գարուն», «Գարունն լինի ուրախութիւն»):

Լույսը բանաստեղծի ըմբռնումներում խորհրդանշում է արարում, խելք, իմաստություն:

ԿՈՍՏԱՆԴԻՆ ԵՐԶՆԿԱՑու սիրո տաղերն ընդարձակում են հայ միջնադարյան բանաստեղծության ընդգրկման սահմանները՝ նշանավորելով նրա նոր ու բարձր աստիճանը:

Հայ գրականության մեջ առաջին անգամ ԿՈՍՏԱՆԴԻՆ ԵՐԶՆԿԱՑԻն է ստեղծագործության նյութ դարձրել կնոջ ոչ միայն արտաքին գեղեցկությունը, այլև ներաշխարհը, կնոջ առաջնային բնութագիրը համարել է լույսը («լուսին սուրաթով լոյս», «զինչ արեգական լոյս», «լուսեղէն լոյս»), գոյության հիմքը, կենաց աղբյուր լինելը:

Երկեր.
Կոստանդին Երզնկացի, ԺԴ դարու ժողովրդական բանաստեղծ եւ յիւր քերթուածները, ուսումնասիր. հրտ. Մ. Պոտուրյան, Վետ., 1905:
Տաղեր, աշխատասիր. Ա. Սրապյան, Ե., 1962: