ՆՈՒԲԱՐ ԱՍԼԱՆՅԱՆ ԼԵՎՈՆԻ

Գործունեությունը` Գիտնական

Բնակավայրը` Եգիպտոս

Կենսաքիմիկոս, ժամանակակենսաբան:

Ծնվ. 12.11.1931թ., Կահիրե:

Բժշկ. գիտ. դ-ր (1969), պրոֆ. (1971):
Ավարտել է ԵԲԻ (1954):
1972-ից՝ Սրտաբանության ինստ-ի կլինիկ. կենսաքիմիայի և ժամանակակենսաբանության լաբորատորիայի, միաժամանակ 1994-ից՝ ԵՊԲՀ կենսաքիմիայի, 1993-ից՝ ՀՀ ԱԱԻ ախտորոշագիտության ամբիոնների վարիչ:
Մշակել է հիպերտոնիկ հիվանդության բուժման նոր՝ էլեկտրոլիտային հոմեոստազի հե-տազոտության եղանակ:
Հեղինակ է «Ռևմատիզմի ախտորոշման բիոքիմիական մեթոդները» (1967), «Կլինիկական ախտորոշում կենսաքիմիական մեթոդներով» (1996), համահեղինակ՝ «Արյան մակարդում» (1980), «Արտի իշեմիկ հիվան-դության զարգացմանը նպաստող գործոնները և պայքարը նրանց դեմ» (1986) ուս. ձեռնարկների:
ՀԽՍՀ առողջապահության նախարարության լաբորատոր գործի գլխավոր մասնագետ (1971-88), Հայաստանի ժամանակակենսաբաևների ընկերության հիմնադիր-նախագահ (1979-ից):
Երկ.
Нарушение электролитного гомеостаза при гипертонической болезни, Е., 1973; Патологическая физиология биологических ритмов, М., 1989;
Достижения хронобиологии и хрономедицины, Е., 2002 (համահեղինակ).